Μουσικά Νέα

“To Know Us Better #2”: AMR – Mirage (2021) (Veinte 33 Records)

Εσωτερική εναλλακτική γεωγραφία και πολυδιάστατη επαλληλία… Κάνοντας βουτιά στο Mirage που κυκλοφόρησε η AMR από την Veinte 33 Records.

Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες ηλεκτρονικής - πειραματικής μουσικής και μουσικής περιβάλλοντος πρωτοεμφανιζόμενων εγχώριων καλλιτεχνών που είδε το φως με το άνοιγμα της χρονιάς (11 Ιανουαρίου), είναι το Mirage της Άννας-Μαρίας Ράμμου.

Αν και δεν είναι η πρώτη της κυκλοφορία, αποτελεί την πρώτη συλλογή έξι ολοκληρωμένων συνθέσεων που κυκλοφορεί σε κασέτα.

AMR-Mirage

Mirage

Η αντίληψη για το πρωτόλειο Mirage από την πρώτη ακρόαση καταλαβαίνει μια εσωτερικότητα στην οποία ο ακροατής υποβάλλεται και μέσω αυτής αισθάνεται τα κομμάτια. Το συναισθηματικό στοιχείο είναι αναγνωρίσιμο και οικείο. Η ποίηση εκκινεί τη δημιουργία εικόνας και μέσω περιβαλλοντικών ηχοτοπίων καταλήγει σε μια καθόλου αμελητέα ιδέα κινηματογραφικής αισθητικής.

Συγκεκριμένα, καθώς η κινηματογραφική αισθητική προσδίδει βαρύτητα, που όμως διαφοροποιείται από κομμάτι σε κομμάτι, αυτό που κάνει εντύπωση (highlight του άλμπουμ) είναι το σχετικό βάθος μαζί με την ηχητική διαστρωμάτωση στο “Α Boy and a Horse” που δημιουργούν μια πολυδιάστατη υποψία… ανάμνησης, εκπληκτικό!

Του “Α Boy and a Horse” έχουν προηγηθεί το σκοτεινό “Roadkill Hedgehog” που ανοίγει το άλμπουμ και το πιο αιθερικό “A day at the Beach”. Στο δεύτερο, η χρησιμοποίηση έγχορδου οργάνου το διαφοροποιεί αισθητά από τον αμιγώς ηλεκτρονικό ήχο/θόρυβο, κάτι που κατά κάποιον τρόπο ωθεί τον ακροατή να ακολουθήσει το κομμάτι με δύο διαφορετικούς τρόπους. Στην περίπτωση του “Road Hedgehog” έχουμε την εικόνα και τον ακροατή να παρακολουθεί πίσω απ’ το γυαλί…

Ακολουθούν το μεγαλειώδες και συνάμα το πιο ευαίσθητο απ’ όλα “Drinking Water From The Well” και το μεταβατικό “Feeding Eels” για να καταλήξει στο λυτρωτικό και καλειδοσκοπικό “Going to the River” όπου η εναλλαγή δεξιά-αριστερά του ήχου επιχειρούν τη διαμόρφωση μιας εναλλακτικής εσωτερικής γεωγραφίας!

AMR

Η AMR είναι μια πολυσχιδής καλλιτέχνης που ζει και συνεχίζει τις μετα-σπουδές της στην Αθήνα. Περισσότερα για τη δουλειά της μπορείτε να μάθετε από το site της (https://amrammou.wixsite.com/anna-mariarammou). Επιπλέον, την AMR την ακούτε ως παραγωγό στον Strummer Radio και στην εκπομπή της Lost Daylight (κάθε Πέμπτη 12:00-13:00).

To Know Us Better

Πώς φτιάχνεις τις συνθέσεις σου; Χρησιμοποιείς προγραμματισμό και εγκαταστάσεις; Φυσικά όργανα έχεις σκεφτεί;

Στο Mirage χρησιμοποιώ ένα circuit bended drum machine και ηλεκτρική κιθάρα. Γενικά χρησιμοποιώ field recordings/found sounds και τους αλλάζω τα φώτα στο Ableton.

Η συναισθηματική προσέγγιση είναι αυτοσκοπός ή προκύπτει ενίοτε από την εκάστοτε συνθετική διαδρομή σου;

Αν και εξαιρετικά λογικός άνθρωπος (επιστήμονας στα χαρτιά άλλωστε), στήνω πάντα το αφήγημά μου οδηγούμενη από το συναίσθημα. Το κλισέ «Βγαίνει από μέσα μου»! Το εννοιολογικό πλαίσιο χτίζεται με την ακρόαση των συνθέσεων και τον εσωτερικό αφουγκρασμό μου.

Είναι η πρώτη σου μουσική κυκλοφορία;

Είναι η πρώτη μουσική κυκλοφορία σε κασέτα, έχει προηγηθεί λίγους μήνες πριν μια ψηφιακή κυκλοφορία (https://rummagerecords.bandcamp.com/album/into-one).

Η μουσική όμως είναι γραμμένη περίπου την ίδια εποχή(*) και μάλιστα είναι οι πρώτες ολοκληρωμένες μου συνθέσεις. Είχαν προηγηθεί μουσικές επενδύσεις για βίντεο (https://vimeo.com/annamariarammou). Κάτι που με ενδιαφέρει πολύ, μιας και η εικόνα αποτελεί την πρώτη πηγή έμπνευσής μου. Έτσι και στο Mirage -όταν έπαιρνε μορφή ως όλον- είχα εικόνες μιας πυρωμένης ασφάλτου κι ενός ξεραμένου πηγαδιού. Το into one είναι πιο προσωπικό, ένα ταξίδι στη μαυρίλα της ψυχής.

(*) το Claude entered through the emergency exit είναι το πιο πρόσφατο, περσινό.

Ποιοι καλλιτέχνες (ή μη) σε εμπνέουν γενικά στη ζωή σου;

Άρχισα να γράφω αυτή τη μουσική πριν ακούσω αντίστοιχους σύγχρονους καλλιτέχνες. Η ηχητική έμπνευση ήρθε -κι έρχεται- από το σινεμά. Βασικός εμπνευστής είναι ο David Lynch. Ο ηχητικός σχεδιασμός στις ταινίες του είναι ανατριχιαστικά εξαιρετικός κι ακριβής. Η ενδοσκόπηση που έρχεται με την ψυχοθεραπεία, την ποίηση και τη φιλοσοφία συμβάλλουν στην παρόρμησή μου για συρραφή ήχων. Θα αναφέρω τα πρώτα ονόματα που μου έρχονται: Andrei Tarkovsky (ποίηση, εικόνα, μουσική), Federico Fellini (λυρισμός, δομή), Albert Camus (υπαρξισμός, ανθρώπινη φύση), Susan Sontag, Georges Bataille, E. E. Cummings, Dylan Thomas, Emily Dickinson, Τάσος Λειβαδίτης, Ρίτσος, Debussy (program music at its best), Erik Satie (για το συναίσθημα και το attitude ταυτοχρόνως!), Philip Glass, Terry Riley , John Adams, La Monte Young, Bernard Parmegiani (ήχοι, ήχοι, ήχοι!).

Ποια είναι η κύρια ασχολία σου και πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου;

Η κυρίαρχη ασχολία μου είναι να ψάχνω να δω τι θα κάνω στη ζωή μου και πώς θα ισορροπήσουν τα θέλω με τα πρέπει! Επέστρεψα, πρόσφατα, στην Αθήνα μετά από απουσία σχεδόν 10 ετών. Προσπαθώ να χωρέσω λοιπόν, στον καινούργιο κόσμο που έχω πλάσει για μένα. Ακούω πολλή μουσική, βοηθάει ότι έχω και την εκπομπή στον Strummer, και παρακολουθώ το δεύτερο έτος μαθημάτων στο ΚΣΥΜΕ/Ωδείο Αθηνών: «Σύγχρονη μουσική και μουσική τεχνολογία». Είμαι κοινωνική αλλά εξαιρετικά ντροπαλή -κανείς δεν το καταλαβαίνει! Θέλω συνέχεια να μαθαίνω.

κείμενο – παρουσίαση vick

Ακούστε το άλμπουμ της AMR Mirage

  • Δημιουργήθηκε στις

Follow Us