23/06/2025. Όταν οι Stranglers ανέβηκαν στη σκηνή του Ηρωδείου βρέθηκαν μπροστά σε μία έκπληξη: «Είμαστε μια rock’n roll μπάντα γιατί δεν χορεύετε; Απαγορεύεται;»

Δεν ήθελαν περισσότερα οι θεατές του κατάμεστου θεάτρου, γέμισαν την ορχήστρα, χορεύοντας και τραγουδώντας «no more heroes» με το θρυλικό γκρουπ που έκλεισε 51 χρόνια μουσικής παρουσίας.

Από το αρχικό line up του 1974 μόνο ο μπασίστας Jean-Jacques Burnel, κάπως αδύναμος πια φωνητικά. Κιθάρα και φωνή ο Baz Warne, ήδη από το 2000 μαζί τους, με συμμετοχή σε 4 στούντιο και 6 live άλμπουμ. Jim Macaulay ντραμς και Toby Hounsham στα πλήκτρα.

Δύο ώρες greatest hits, δύο ώρες που μας θύμισαν γιατί αγαπήσαμε τόσο αυτό το γκρουπ που ξεπήδησε από την punk σκηνή των 70’s για να δώσει ένα πολύ ιδιαίτερο μουσικό στίγμα που περιλάμβανε new wave, art rock και sophistic-pop στοιχεία.

Το συγκρότημα βγήκε υπό τους ήχους του Waltzinblack ντυμένο στα μαύρα, ίσως σε μία έμμεση αναφορά στον David Greenfield, τον κημπορντίστα που επί 45 χρόνια έκανε τον ήχο των Stranglers ξεχωριστό και χάθηκε την περίοδο της πανδημίας από Covid.

Στη συνέχεια οι γνωστές επιτυχίες διαδέχτηκαν η μία την άλλη κάνοντας το κοινό να τραγουδάει, να συνοδεύει ρυθμικά και να ανάβει τον φακό του κινητού. Duchess, Always the sun, Midnight summer dream, Peaches, Golden Brown, Nice’n sleazy, No more heroes και άλλα πολλά σε έναν χώρο που αν και υποβλητικός ήταν ακατάλληλος για τέτοια συναυλία περιορίζοντας τη δυνατότητα να χορέψεις. Δυνατό φινάλε το Walk on By , με τους θεατές όρθιους στις κερκίδες και την ορχήστρα να παραληρούν.

"Μας είπαν ότι αν δεν σας ανεβάσουμε πίσω στις θέσεις σας θα μας τραβήξουν την πρίζα.. Τι να κάνουμε, είμαστε κακά παιδιά."

Ευχαριστούμε Stranglers, ήταν ωραία.

Λίλυ Χανούμη

Windy Lil & The sounds from Neverland
every Saturday 18:00 - 19:00 pm