Στην εκδήλωση «Ο κόσμος του ALTAN – Συνάντηση με τον σκιτσογράφο»

(το σκίτσο από την παρουσίαση του Γ.Κουκουλά)

Το απόγευμα της Πέμπτης συνάντησα έναν μεγάλο «δάσκαλο» των προ-εφηβικών μου χρόνων. Από τις σελίδες (και τα εξώφυλλα) της Βαβέλ, τα άλμπουμ Τρίνο, Κολόμπο και Ada, αλλά και τις ιδιαίτερες, πικρές αλλά και ευαίσθητες μαζί γελοιογραφίες, πάντα πολιτικά αιχμηρές, μετέφερε ως δημιουργός των 60’s και τον απόηχο του Μάη.

Μας είπε διάφορα «περίεργα» για την εποχή μας πράγματα, όπως ότι ποτέ δεν λογοκρίθηκε η δουλειά του από τα έντυπα στα οποία δημοσίευε!

Στις ερωτήσεις απάντησε με το ιδιαίτερο χιούμορ του –όπως όταν του ζητήθηκε να πει κάτι για την ημέρα της γυναίκας που είναι μεθαύριο Σάββατο– απάντησε «να συνεχίσετε έτσι…»! (γέλια …)

Στο τέλος, στην υπογραφή των παλιών μας κόμικς (από τα 80’s) συνάντησα τον δικό μας δερβίση που είχε την ιδέα να γράψω κάτι για αυτό που ζήσαμε το απόγευμα με τον Αλτάν και για να μην του χαλάσω το χατίρι γράφτηκαν αυτά τα λίγα λόγια, αν και δεν νομίζω ότι μπορώ να μεταφέρω τη σημασία των κόμικ της περιόδου αυτής ως φορέα αντίδρασης – μακριά από οτιδήποτε «αισθητικό». Δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερο από την δουλειά του Αλτάν γεμάτη με σκατά και μύγες σε έναν ποστ-αποκαλυπτικό παρακμιακό κόσμο (Colombo), για να το υποστηρίξει.

Στο πάνελ μαζί με τον Αλτάν, ήταν ο Γιάννης ο Κουκουλάς από το ένθετο για τα κόμικ στην Συντακτών, ο οποίος παρουσίασε το έργο του, ο Σπύρος -μάνα ρέιβερ- Δερβενιώτης, ο οποίος σκίτσαρε μαζί του. Θέλω όμως να σταθώ λίγο παραπάνω στον φίλο κομιξά και εικονογράφο Παναγιώτη Μητσομπόνο, ο οποίος μίλησε για τον Αλτάν μέσα από τα –λιγότερο γνωστά σε μένα– κόμιξ του Αλτάν για παιδιά.

Μίλησε για τον Καμίλο Κρόμο –ήρωα του ομώνυμου παιδικού κόμικ– έναν χαμαιλέοντα ο οποίος μπερδεύει τα χρώματα και έτσι δεν δουλεύει η μεταμφίεσή του! Όμως κάνει κάτι άλλο: αλλάζει χρώματα σε όλα τα φοβιστικά, επιθετικά πλάσματα μετατρέποντάς τα από μουντά ή μαύρα σε παρδαλά πολύχρωμα. Και είπε ότι αυτό ακριβώς συνοψίζει την τελική επιδίωξη της δουλειάς του Αλτάν, δηλαδή την αλλαγή της οπτικής μας για τον κόσμο. Και από τη χλιαρή απλή αποδοχή της διαφορετικότητας –που όπως εξηγεί σημαίνει ας την ανεχτούμε αδιάφορα– προτρέπει να περάσουμε στην υποδοχή της.

Έτσι κάπως πέρασε αυτό το φοβερό απόγευμα, μια μικρή γεύση του οποίου προσπάθησα να σας μεταφέρω εδώ. Με έναν 80+ πάντα νέο-δάσκαλο σε ένα γεμάτο ασφυκτικά αμφιθέατρο. Μόνο αισιόδοξο μπορεί να είναι αυτό το γεγονός μέσα στο σταθερό συνεχές του ζόφου όλα αυτά τα χρόνια, από τα 60’s που ξεκίνησε να δημοσιεύει ο Αλτάν μέχρι σήμερα.

Από τη σελίδα της εκδήλωσης:

Ο Francesco Tullio-Altan γεννήθηκε στο Τρεβίζο της Ιταλίας τον Σεπτέμβριο του 1942. Μετά τις σπουδές στη Μπολόνια φοίτησε στην Αρχιτεκτονική Σχολή της Βενετίας. Το 1970 μετακόμισε στο Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου εργάστηκε για τον βραζιλιάνικο κινηματογράφο. Το 1975 επέστρεψε στην Ιταλία και την ίδια χρονιά δημιούργησε την Pimpa. Στο μεταξύ, δημοσίευσε πολλά βιβλία με σκίτσα και ιστορίες κόμικς: Colombo, Ada, Macao, Friz Melone, Franz, Cuori Pazzi, Zorro Bolero και το στριπ Trino. 

Μερικές φορές αναφέρεται ως «βασιλιάς των ιταλικών κόμικς», «ψάλτης της απογοήτευσης», «συνθετική ιδιοφυΐα» και «ιερό τέρας» του είδους, ο Αλτάν, ο Ιταλός εικονογράφος, γελοιογράφος και σκιτσογράφος, είναι αναμφίβολα ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους, ένας από τους πιο διακεκριμένους δημιουργούς των ιταλικών και διεθνών κόμικς. Η πένα του οποίου το δημιουργικό χάρισμα έδωσε ζωή σε αξέχαστους χαρακτήρες που αποτελούν πλέον μέρος της ιταλικής φαντασίας, και όχι μόνο (αρκεί να θυμηθούμε τον μεταλλωρύχο Cipputi, τον Καβαλιέρε Μπανάνα κ.λπ.). Κατά τη διάρκεια της δεκαετούς καριέρας του, δημιούργησε και συνεχίζει να δημιουργεί ένα πολύ ποικίλο και πολύπλευρο έργο που περιλαμβάνει κόμικς για ενήλικες και graphic novels (Colombo, Ada κ.λπ.), πολιτικές σατιρικές γελοιογραφίες (που γεννήθηκαν από τη συνεργασία του με περιοδικά όπως "L'Espresso" και η "La Repubblica"), εικονογραφημένα βιβλία για παιδιά (μεταξύ των οποίων η αιώνια Pimpa) και πολυάριθμες εικονογραφήσεις κειμένων των Gianni Rodari, Roberto Piumini και άλλων.

Οι γελοιογραφίες του, που ο συνάδελφός του Staino τις χαρακτήρισε «φιλοσοφικές», διακρίνονται για την καυστική και βεβηλωτική αλλά ταυτόχρονα εκλεπτυσμένη ειρωνεία τους, τα καταιγιστικά αστεία τους, τις αιχμηρές και κοφτερές πινελιές τους, το απαλό καμπυλωτό σχέδιο και τις έντονες χρωματικές αντιθέσεις, που αποτελούν το στυλιστικό αποτύπωμα του Altan.

Ανθή
Home/sick