MUSIC FOR ORDINARY LIFE MACHINES B-SIDES AND OTHERS

Χορός για Μουσική, Ένα Φιλμ Χωρίς Περιδέραιο - Review

Όπως ήδη είχε ανακοινωθεί, πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε ένα ντοκιμαντέρ βασισμένο σε υλικό το οποίο συλλέχθηκε για το Music for Ordinary Life Machines του Νίκου Χαντζή (https://strummerradio.com/index.php/news/13-tainies-seires/203-music-for-ordinary-life-machines-psychotic-reactions). Αντικείμενο αυτού του ντοκιμαντέρ αποτέλεσε η μπάντα “Χωρίς Περιδέραιο”, και κυρίως ο εμπνευστής της Νίκος Αγγελής, ο οποίος μπορεί να υποστηριχθεί ότι άνοιξε τους δρόμους της minimal synth στην Ελλάδα, και συνεχίζει να επηρεάζει ακόμα και σήμερα.

Με footage το οποίο είτε για πρώτη φορά παρουσιάζεται, είτε πρώτη φορά δομείται με έναν τρόπο που να έχει νόημα, ο Νίκος Χαντζής δημιουργεί έναν φόρο τιμής σε έναν σχεδόν παιδικό ήρωα που «χάθηκε στο διάστημα» κάπου το 2018, αλλά και σε μία μπάντα που έφερε στη χώρα μας έναν ήχο και ένα περιεχόμενο τόσο πρωτόγνωρο για τα δεδομένα, όσο και οικείο με κάποιον τρόπο. Όπως αναφέρει ο ίδιος ο Νίκος Αγγελής, η μπάντα επηρεασμένη από τη «Νέα Μουσική» κυρίως της σκηνής της Αγγλίας, καθώς και από το ρεύμα του υπερρεαλισμού, επιθυμούσε να μεταφέρει ένα παιχνίδι με τις λέξεις που θα έφτανε στο σημείο της εμπλοκής του κόσμου, και ίσως στο τέλος σε μία οικουμενική ταύτιση.

Βλέποντας το ντοκιμαντέρ, δεν μπορεί κανείς να μην παρατηρήσει την επιβλητική αλλά ταυτόχρονα γλυκιά φιγούρα του Αγγελή. Μπροστά από έναν πίνακα του εξπρεσιονιστή Mark Rothko και δίπλα από ένα μεγάλο συνθεσάιζερ, ξετυλίγονται ιστορίες όπως το πώς δημιουργήθηκε το συγκρότημα το 1983, η αναγνώριση, αλλά και οι δυσκολίες που αντιμετώπισαν. Ξεχωρίζει, μάλιστα, η απόπειρα να προσεγγίσουν «προοδευτικούς» ανθρώπους της εποχής και να λάβουν την πληρωμένη απάντηση ότι πρέπει να αφουγκραστούν τον ήχο του περιπτερά· στην οποία φυσικά ανταπάντησαν ότι ήταν το τελευταίο το οποίο ήθελαν. «Η ελληνική μουσική απέτυχε να μας γοητεύσει, επομένως την έχουμε απορρίψει», θα πει ο Αγγελής σε ένα από τα σπάνια αποσπάσματα του ντοκιμαντέρ.

«Η μπάντα ήταν εργαστήριο παραγωγής μουσικής» και έτσι έπρεπε να μείνει. Σε αυτό το πνεύμα, όσο υπήρχαν λόγοι να γράφονται κομμάτια όπως το «Δεν είδα αίμα να κυλά», αλλά και άνθρωποι που θέλουν να εκφράσουν αυτές τις καταστάσεις (όπως ο Παντελής από Regressverbot), οι συνεργασίες ήταν αναπόφευκτες. Επομένως, άλλο ένα μεγάλο μέρος του ντοκιμαντέρ αφιερώνεται σε αυτές τις συνεργασίες και στις εντυπώσεις, καθώς και στην επαφή του συγκροτήματος με την Ειρκτή το 2008. Ιδιαίτερα αυτή η επαφή (όσο και τα live τα οποία επέφερε) αποτυπώνεται στο έκπληκτο βλέμμα του Αγγελή, σκεπτόμενος ίσως ότι αυτά που διατυπώθηκαν σχεδόν τριάντα χρόνια πριν, παραμένουν διαχρονικά και οι άνθρωποι τα κάνουν δικά τους μεταφράζοντάς τα με τους δικούς τους όρους. Όπως ακριβώς το είχε ονειρευτεί στα λεγόμενα 80’s.

Τέλος, το ντοκιμαντέρ το οποίο με τόσο πρωτότυπο τρόπο χωρίζει τις ενότητές του με στίχους του συγκροτήματος, αναφέρεται ακόμα και στις τελευταίες μέρες της ζωής του Αγγελή και στη στάση την οποία κράτησε, μέσα από τα μάτια των φίλων και «συνοδοιπόρων» του. Το ενδιαφέρον σε αυτό είναι ότι με κάποιον τρόπο ένα τόσο θλιβερό γεγονός για τη σκηνή αυτή μετατρέπεται σε τόσα πολλά άλλα συναισθήματα. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι αυτή η εμπειρία θα σας αφήσει με δάκρυα στα μάτια, αλλά ταυτόχρονα με μια όρεξη για χορό, ζωή, και μουσική. Κάτι που ίσως χρειάζεται να θυμηθούμε ξανά.

Stav/ Psychotic Reactions (μισές Δευτέρες του μήνα 16:00–18:00)

Το δελτίο τύπου από Press Eject and Give me the Tape (https://www.facebook.com/pressejectandgivemethetape/ ) όπως ανέβηκε στα social media:

«Χορός για Μουσική
ένα φιλμ χωρίς περιδέραιο
To καλοκαίρι του ’78 στην Αγγλία, ο Plastic Bertrand, ο ήχος του περιπτερά και η Εύα η τρελή που κοιτάζει το φεγγάρι στα μάτια. Σκόρπιες λέξεις και εικόνες που συνθέτουν την ιστορία των Χωρίς Περιδέραιο, μέσα από συνοπτικές αφηγήσεις του Νίκου Αγγελή.
Μια εκ βαθέων συζήτηση με τον Νίκο, ένα ζεστό μεσημέρι τον Μάη του '18 (χωρίς φόβους και πολύχρωμες κορδέλες), λίγες μέρες πριν αναχωρήσει για το διάστημα. Το περιεχόμενο αυτού του μικρού ντοκιμαντέρ, συμπληρώνουν αφηγήσεις μουσικών, φίλων και συνεργατών του συγκροτήματος.

Συμμετέχουν: Νίκος Αγγελής (ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΔΕΡΑΙΟ), Αλέξανδρος (ALEXANDROS, 80s Ways Records), Τάκης Γιαννούτσος (Yeah!), Παντελής Θεοδωρίδης (Regressverbot, Athens Computer Underground), Λούης Κοντούλης (Stress), Γιάννης Ντρενογιάννης (Yeah!, The Anti Troppau Council, Cpt Nefos) & Λεωνίδας Σκιαδάς (Death Disco Club).
Σκηνοθεσία-Κάμερα-Μοντάζ: Νίκος Χαντζής
Παραγωγή: Press Eject and Give me the Tape

Το βιντεοσκοπημένο υλικό των Νίκου Αγγελή, Παντελή Θεοδωρίδη, Λεωνίδα Σκιαδά και Αλέξανδρου, γυρίστηκε το 2018 και αποτελεί μέρος των outtakes του μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ “Music For Ordinary Life Machines” (2019).
To “Χορός για Μουσική” είναι αποτέλεσμα αξιοποίησης των συγκεκριμένων outtakes, πλαισιώνοντας έτσι την βίντεο-ενότητα “MFOLM: B-Sides & Others”.

Καλή προβολή!
**English subtitles will be added soon**
#MFOLM_b_sides_and_others »

Δείτε το ντοκιμαντέρ
Χορός για Μουσική | ένα φιλμ χωρίς περιδέραιο:
https://youtu.be/KinRvzv6-j4