Polydrama : νέο άλμπουμ από τους ody icons & live review
Το Σάββατο 14/10 με αφορμή την κυκλοφορία του άλμπουμ “Polydrama” των ody icons, πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του στο χώρο του Πλύφα. Η παραγωγός του Strummer Radio Εύη Παπαγιάννη ήταν εκεί και γράφει γι’ αυτό.
“ I see you”, καταφατικό.
Κάπως έτσι ο ody icon, κατά κόσμον Οδυσσέας Ιωάννου-Κωνσταντίνου, κήρυξε την έναρξη της ζωντανής παρουσίασης του άλμπουμ του Polydrama.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.
Γνώρισα το project ody icons πέρυσι τον Ιούνιο, λίγες μέρες μετά την πρώτη παρουσίαση του ακυκλοφόρητου ακόμη, άλμπουμ Polydrama. Τότε, ο ιθύνων νους, ody icon, είχε επισκεφτεί το studio του Strummer Radio και είχαμε μιλήσει για όλα – για το τραύμα, το να ανακαλύπτεις ξανά τον εαυτό σου, τη δημιουργική του διαδικασία, την ιδέα πίσω από το Polydrama αλλά και τον πρώτο του δίσκο Drama.
Εκείνη η συζήτηση με άφησε βαθιά προβληματισμένη μα οπωσδήποτε λιγάκι πιο αισιόδοξη. «Στην πραγματικότητα αυτό (η σύνθεση μουσικής) ξαναξεκίνησε όταν εγώ, μετά από δουλειά με τον εαυτό μου, μέσω της ψυχανάλυσης και άλλων οδών, άρχισα να τα βρίσκω με τον εαυτό μου. Οπότε κατάλαβα ότι όσο βρίσκω τον εαυτό μου, βρίσκω και τη φωνή μου, και δεν θέλω η φωνή μου να μην συνδέεται με την ψυχή μου – γιατί αυτό είναι το τραγούδι για μένα. Κι έτσι άρχισε να απελευθερώνεται αυτό το κομμάτι, και να δημιουργώ τραγούδια, να γράφω τραγούδια μέσα από τα οποία θα ακούγεται η φωνή μου».
Η μουσική του ody icon έχει τις ρίζες της στο ίδιο το βίωμα του, στις σπουδές στη μουσική και το μουσικό θέατρο, αλλά και τις προσωπικές και συλλογικές αναμνήσεις, μπλέκοντας στοιχεία από διάφορα μουσικά είδη που ακουμπούν μα δεν περιορίζονται στο παραδοσιακό τραγούδι και το ρεμπέτικο, έως και την σύγχρονη και την εναλλακτική ποπ. Πράγμα που διαφαίνεται έντονα στο Polydrama, το οποίο ο ίδιος περιγράφει ως εξής :
“Αυτό είναι ένα μουσικό αποτύπωμα από το ταξίδι μου στα διάφορα δωμάτια της μέχρι τώρα ανθρώπινης εμπειρίας μου. Είναι έντονο, είναι συντριπτικό, είναι θλιμμένο και παιχνιδιάρικο, πολιτικό και συναισθηματικό. Είναι μια ποικιλία στοιχείων που αποτελούν την ευθραυστότητα μου, την ουσία μου, τη δύναμή μου. Είμαι αυτό το ταξίδι, αυτό το ταξίδι είναι εγώ. Είναι πολύ, είναι πολλαπλό, είναι πληθυντικό, είναι μέγιστο. Πέρασα μέσα από σκοτεινά δωμάτια και φωτεινές στέγες για να επιστρέψω και να βάλω τις νότες στο πιάνο μου με ειλικρίνεια.»
Μετά τα single Sόse και Cosmos Island, το άλμπουμ κυκλοφόρησε στις 13/10, και το Σάββατο 14 Οκτωβρίου οι Ody Icons βρέθηκαν στη σκηνή του Πλύφα, σε μια παρουσίαση που ήταν ακριβώς αυτό - ένα κάλεσμα, όπου ο ody και τα icons μας παρουσίασαν τόσο τα κομμάτια του άλμπουμ, αλλά και τη σκέψη και το συναίσθημα πίσω από αυτά, τις στιγμές και τα γεγονότα που στάθηκαν αφορμή για τη έμπνευσή τους και τους ανθρώπους που συμμετείχαν στη δημιουργία τους.
Φωτογραφία :Αργύρης Λιόσης
Το live ξεκίνησε με την εμφάνιση της ECATI (aka Αντώνης Χατζηαντώνης), παρουσιάζοντας υλικό από τον πρώτο του δίσκο. Μολονότι ανέκαθεν παρακολουθώ το πάντρεμα της παράδοσης με μοντέρνα στοιχεία με κάποια επιφύλαξη, εδώ είχαμε ένα σύγχρονο δείγμα του πως αυτό μπορεί να γίνει καλά, με ταλέντο, τρυφερότητα, χιούμορ και καύλα, παρά την κάπως συνεσταλμένη παρουσία της ECATI επί σκηνής.
Φωτογραφία : Αργύρης Λιόσσης
Σε κάθε περίπτωση, όταν λίγο αργότερα τη σκυτάλη πήραν οι ody icons το κλίμα ήταν ήδη θερμό, από ένα κοινό που σαφώς ήξερε που βρισκόταν και τι μπορούσε να περιμένε.
Οι ody icons αποτελούνται από το σύνολο των συνεργατών του ody : οι επί σκηνής μουσικοί Ειρήνη Αλισά στα πλήκτρα και Γιάννης Παπανικολάου στα τύμπανα. Οι διερμηνείς νοηματικής γλώσσας Ανδρονίκη Ξανθοπούλου και Όλγα Δαλέκου. Ο Fotis ingie Papatheodorou, υπεύθυνος για την παραγωγή και ενορχήστρωση του άλμπουμ. Οι καλεσμένοι mc mi55t, Iōko Ioannis Kotidis, Ευγενία Λιάκου, Έλενα Ποζατζίδου, Ρούλα Τσέρνου, ο Αλέξανδρος Αργύρης στο μπουζούκι και ο κλαρινίστας Γιώργος Δούσος. Ο Γρηγόρης Σταθόπουλος, που επιμελήθηκε τους υπέρτιτλους. Ο Μάριος Ράμμος, με τα φανταστικά του κουστούμια. Οι Μάρκος Ζουριδάκης (nodataism) και Φαίδωνας Γαλογαύρας (fedon nom) στα visuals.
Η διαδρομή από κομμάτι σε κομμάτι έμοιαζε πράγματι με ξενάγηση στα δωμάτια της ψυχής του ody. Κι είχε συγκίνηση, ξέσπασμα, comic relief και αυτοσαρκασμό, είχε αγάπη. Μεταξύ άλλων, έγινε «μνημόσυνο» για τη Zackie Oh στο Don’t Shoot Me (με την φανταστική ερμηνεία του Iōko Ioannis Kotidis), έγινε ηχηρή πολιτική δήλωση, γεμάτη σάτυρα στο Cosmos Island, έγινε δάκρυα στο Pearls για τη Δήμητρα της Λέσβου.
Κάπου εκεί ανέβηκε στη σκηνή η mc mis55t, για να επιβεβαιώσει την αίσθησή μου πως η ραπ εισχωρεί στην «εναλλακτική σκηνή», αλλά και για να δώσει χρόνο σε εμάς να αναπνεύσουμε και τον ody να επιστρέψει στο stage για το Working out my little muscles σε μία είσοδο που θύμιζε το βίντεο κλιπ του κομματιού. Η συνέχεια του κατακλυσμική, μετέτρεψε το χώρο του Πλύφα σε σεκάνς από την ballroom σκηνή της Νέας Υόρκης, με τα δάχτυλα να χτυπούν στον αέρα και το κοινό να συμμετέχει με ενθουσιασμό.
Στο κομμάτι Kind reminder, μετά από την παρότρυνση του ody, οι παρέες έγιναν αγκαλιές και τότε αποφάσισα να σταματήσω να συγκρατώ τα δάκρυα. Εκείνη η στιγμή, ίσως από τις πιο δυνατές στιγμές του live, αποτελεί απόδειξη της δυναμικής του Polydrama αλλά και της τέχνης των ody icons γενικότερα, μιας και μπορεί με ειλικρίνεια και απλότητα που δεν στερείται διανόησης να προκαλέσει το κοινό να συναισθανθεί.
Έπειτα περισσότερη συγκίνηση, ένταση κι αγανάκτηση στο Phenomena που αναφέρεται με καυστικό μα κατηγορηματικό τρόπο στις γυναικοκτονίες, ανάσα και τρυφερότητα στα Sadness, Eons και το Arki, με τις πολυφωνίες του και τις ρίζες του στην Κυπριακή παράδοση.
Φωτογραφία : Εύη Παπαγιάννη
Το live έκλεισε με το στίχο «Because the night belongs to the queers» του κομματιού We cry at night να γίνεται σύνθημα, όμως θέλαμε κι άλλο. Έτσι, ο ody ερμήνευσε μία a cappella εκδοχή του τραγουδιού «Τα δειλινά» της Βίκυς Μοσχολιού, αποδεικνύοντας για άλλη μία φορά την ικανότητα και το ταλέντο του. Βέβαια, η κορύφωση της βραδιάς δεν μπορούσε να έρθει με μία –ακόμη- διονυσιακών αναφορών εκτέλεση του Sόse.
Η βραδιά αυτή, πέραν των προαναφερθέντων, είχε όμως και κάτι παραπάνω. Αφενός, ήταν μία καθολικά προσβάσιμη συναυλία – υπό την εποπτεία του Χρίστου Παπαμιχαήλ και της liminal - με ταυτόχρονη διερμηνεία στην νοηματική γλώσσα, υπερτίτλους, σε χώρο κατάλληλο για άτομα με κινητικές αναπηρίες. Ο ody ενίοτε μας μιλούσε στα ελληνικά, άλλοτε στα αγγλικά. Και βέβαια η συμπεριληπτικότητα και η ορατότητα αυτή, δεν προέκυπτε με όρους προνομίου, αλλά αποτελούσε δεδομένο για τα παραβρισκόμενα άτομα. Εκείνο το βράδυ, δεν είχαν σημασία οι ετεροπροσδιορισμοί, αλλά μόνο ο αυτοπροσδιορισμός του κάθε ατόμου που βρισκόταν εκεί, και πάσχιζε να υπάρξει απελευθερωμένο και ολόκληρο, σε μια κοινωνία που καταπιέζει, ελέγχει και σκοτώνει. Αφετέρου λοιπόν, ήταν ένας χώρος ασφαλής για να εκφραστούν συναισθήματα αλλά και απόψεις (αυτονόητες, αν θέλετε τη γνώμη μου, καθότι η ανθρωπιά, η αγάπη και η αλληλεγγύη δεν είναι έννοιες διαπραγματεύσιμες).
Φωτογραφία :Αργύρης Λίσσης
Περισσότερες από μία φορές έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται, πως λίγα τετραγωνικά μπορούν να μοιάζουν με αρένα, με τις φωνές των ανθρώπων να ακούγονται άλλοτε δυνατά, άλλοτε σαν ψίθυρος – πάντα όμως συγχρονισμένα. Η απάντηση προκύπτει ακριβώς μέσα από το μοίρασμα.
Μερικές μέρες μετά έγραψαν στον ody «Το ταλέντο σου νομίζω πως το ξέρεις. Και αναβλύζει, όπως επίσης η ευφυΐα σου και η ψυχή σου. Είμαι ευγνώμων που το συνάντησα αυτό, κι ευτυχώς με τη μορφή της μουσικής, κι άρα μπορώ να γυρίζω σ' αυτή. Δεν θα σταματήσω να λέω πόσο σημαντικό, και πόσο όμορφο είναι μέσα στην απλότητα του "απλώς είμαι έτσι”».
Εις το επανιδείν.
Ακούστε το άλμπουμ Polydrama των ody icons εδώ :
https://open.spotify.com/album/0seqZWGjTl924HDDmXPqym?si=oDcepbtjSreFPi3tiq5qSw
Support the artists :
ECATI :
https://www.instagram.com/_ecati_/
https://soundcloud.com/ecatimusic/sets
ody icons :
liminal (Υπηρεσίες Προσβασιμότητας, Συμπεριληπτική Εκπαίδευση και Παραγωγές)
Ακούστε την εκπομπή Dead Moon Nights της Εύης Παπαγιάννη
κάθε Κυριακή, 18:00-20:00, στον Strummer Radio
- Δημιουργήθηκε στις