“To Know Us Better #4” - Στήλη Γνωριμίας Strummer Radio - Morphine Social Club
Στο 4ο μέρος της στήλης μας, παρουσιάζουμε τους Morphine Social Club, μια τετραμελή (αυτοαποκαλούμενη ως monolithic rocknroll) μπάντα, που σχηματίστηκε το 2015 στη Θεσσαλονίκη.
Όσο θα ακούτε την πιο πρόσφατη δουλειά τους, το 3ο τους EP “Post Apocalyptic Poetry” (Οκτώβριος 2019), μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξη που μας παραχώρησαν, και που τους ευχαριστούμε πολύ για αυτό.
Ποιοι αποτελούν τους Morphine Social Club;
Οι Morphine Social Club δημιουργήθηκαν το 2015. Στη lead κιθάρα και φωνή είναι ο Νίκος Θωμαΐδης, στο μπάσο ο Βασίλης Δερέμπεης, στα τύμπανα ο Μάνος Κούτρας και στη ρυθμική κιθάρα ο Γιάννης Χατζηθεοχάρης.
Τι σας ώθησε στη δημιουργία της μπάντας;
Η ανάγκη για δημιουργία και έκφραση είναι ο βασικός λόγος ύπαρξης της μπάντας. Από εκεί και πέρα, η μουσική αποτελεί για εμάς διέξοδο από την πίεση και τη ρουτίνα της καθημερινότητας, ενώ η όλο και μεγαλύτερη ενασχόληση με αυτήν προσφέρει καινούργιες εμπειρίες και συγκινήσεις.
Πώς προέκυψε το όνομα της μπάντας;
Η ονοματοδοσία, είτε αφορά την επιλογή τίτλου για κάποιο άλμπουμ είτε αφορά το ίδιο το όνομα της μπάντας, είναι μια δημιουργική και διασκεδαστική διαδικασία. Πέφτουν, σωρηδόν, προτάσεις, άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο σχετικές, έως ότου καταλήξουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Στην προκειμένη περίπτωση, το όνομα προέκυψε από το γεγονός ότι ο Βασίλης, εκείνη την περίοδο, άκουγε τους Buena Vista Social Club και έκανε τη σχετική πρόταση.
Ποιους καλλιτέχνες/μπάντες θα αναγνωρίζατε ως επιρροές; Έχετε όλα τα άτομα παρόμοιες επιρροές;
Θεωρούμε ότι έχουμε παραπλήσιες επιρροές, που εκτείνονται σε όλο το φάσμα του rock. Ο Νίκος είναι του ψυχεδελικού, κλασικού ήχου, τύπου Pink Floyd, ενώ έχει και σαφείς επιρροές από τη grunge σκηνή του Seattle και τους Nirvana. Κιθαριστικό του ίνδαλμα είναι ο John Frusciante. Ο Μάνος είναι ταγμένος στο heavy/power metal, με μπάντες όπως οι Symphony X και, σε πιο τεχνικά παιξίματα, έχει επιρροές από μπάντες όπως οι Tool. Ο Γιάννης κινείται από Velvet Underground μέχρι και τη new wave/post punk/noise σκηνή του ’80, με Wipers, Birthday Party, Sonic Youth κτλ, ενώ ο Βασίλης έχει επιρροές από Joy Division και Electric Wizard μέχρι και πιο βαρύ/drone ήχο, τύπου Sunn O))).
Σε ποια μεγάλη μπάντα ή καλλιτέχνη θα θέλατε να είστε support;
Θα θέλαμε να συμμετέχουμε στα Desert Sessions του Josh Homme. Το όλο κλίμα, οι συνθήκες και η μουσική που βγήκε εκεί, είναι κάτι που μας συνεπαίρνει.
Με ποιον καλλιτέχνη ή παραγωγό (Έλληνα ή μη) θα θέλατε να συνεργαστείτε;
Είναι ευσεβής μας πόθος να κάνει παραγωγή, σε μελλοντικό μας άλμπουμ, ο Steve Albini.
Ποιο τραγούδι θα θέλατε να διασκευάσετε;
Σε κάτι που είχαμε συμφωνήσει, εξαρχής, ως μπάντα είναι ότι δεν θα θέλαμε να ασχοληθούμε με διασκευές, γιατί νιώθουμε ότι έχουμε υλικό, στο οποίο θέλουμε να διοχετεύσουμε όλη την ενέργεια και τον χρόνο μας. Αν, ωστόσο, μπαίναμε στη διαδικασία να διασκευάσουμε κάποιο κομμάτι, θα επιλέγαμε κάτι εντελώς διαφορετικό από το ύφος που παίζουμε. Ίσως κάποιο παλιό, jazz τραγούδι, όπως το Strange Fruit, το οποίο, δυστυχώς, γίνεται, ξανά, επίκαιρο στις μέρες μας.
Πείτε μας μια αστεία/παράξενη ιστορία που σας έχει τύχει σε περιοδεία ή live.
Η πιο παράξενη ιστορία που μπορούμε να διηγηθούμε ως μπάντα, μέχρι τώρα, μας έτυχε σε ένα live που δώσαμε εκτός Θεσσαλονίκης. Θα παίζαμε σε ένα chopper club, και για να το βρούμε, δώσαμε ραντεβού σε μια κατασκότεινη διασταύρωση, στη μέση του πουθενά, με δύο τσοπεράδες, που μας συνόδευσαν, μέσα από αγροτικούς παράδρομους, ανηφόρες και κατηφόρες, στον προορισμό μας. Όταν, τελικά, φτάσαμε εκεί, πίσω από έναν τεράστιο μαντρότοιχο, βρεθήκαμε σε έναν από τους ομορφότερους και πιο ιδιαίτερους χώρους, που έχουμε παίξει.
Το τελευταίο άλμπουμ που αγόρασε το κάθε μέλος/ τι ακούτε αυτόν τον καιρό;
Παρόλο που η εποχή ευνοεί τις διαδικτυακές ακροάσεις, προσπαθούμε, όσο μπορούμε, να αγοράζουμε άλμπουμ που μας έκαναν εντύπωση, ενώ, πάντα, έχουμε ως προτεραιότητα να στηρίξουμε την εγχώρια σκηνή. Έτσι, ο Γιάννης αγόρασε τα τελευταία άλμπουμ των Minor Mine (Small Talk with Ghosts Before Sleep) και Goodbye Bedouin (The Shaking People), ενώ, τώρα τελευταία, το έχει ρίξει στο underground hip hop των clipping. Ο Βασίλης απέκτησε το Mathreyata των Dark Buddha Rising, ενώ ακούει, μανιωδώς doom, sludge και Oranssi Pazuzu. Ο Μάνος αγόρασε το Obsidian των Paradise Lost και λιώνει το τελευταίο άλμπουμ των Tool και ο Νίκος αγόρασε το Ubik των Head On και ακούει lofi playlists στο Spotify.
Το φορμάτ της μουσικής (βινύλιο, cd, mp3) παίζει κάποιο ιδιαίτερο ρόλο στις κυκλοφορίες σας;
Όπως αναφέραμε και παραπάνω, η διαδικτυακή διανομή του υλικού μας, μέσω διαφόρων πλατφορμών, όπως το Bandcamp, το Spotify ή το Youtube είναι, πλέον, μονόδρομος. Παρόλο που υπάρχει ο κίνδυνος να «χαθούμε» μέσα στον υπέρμετρο όγκο νέων κυκλοφοριών, μας δίνεται η δυνατότητα να έχουμε πρόσβαση σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό ακροατών, παγκοσμίως.
Παρόλα αυτά, θέλουμε το υλικό μας να υπάρχει και σε ένυλη μορφή (είτε βινύλιο είτε cd) και γι’ αυτό, στην τελευταία μας κυκλοφορία, το Post Apocalyptic Poetry, συνεργαζόμαστε με την Ikaros Records, η οποία θα κυκλοφορήσει το EP σε digipack.
Πώς βλέπετε τον ρόλο του καλλιτέχνη στην κοινωνία; Τα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα σας επηρεάζουν;
Ο καλλιτέχνης είναι η αλογόμυγα της κοινωνίας. Πρέπει να μπορεί να παρατηρεί και να τσιγκλάει, χωρίς, όμως, να κουνάει το δάκτυλο ως αυτόκλητος σωτήρας και δήθεν κοινωνός μιας ανώτερης αλήθειας και γνώσης. Δυστυχώς, τον τελευταίο καιρό, νιώθουμε ότι η Τέχνη έχει τεθεί στο περιθώριο των κοινωνικών διεργασιών και αντιμετωπίζεται από τους κυβερνώντες ως μη αναγκαία.
Τα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, σαφώς μας επηρεάζουν και μας προβληματίζουν. Δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς. Όλα αυτά που βιώνουμε, σε τοπικό, αλλά και παγκόσμιο επίπεδο, περνάν, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, στη μουσική και τους στίχους μας και διαμορφώνουν τη στάση και τα πιστεύω μας, ως μπάντα, στην εγχώρια σκηνή.
Ασχολείστε με κάποια άλλα projects πέρα από την μπάντα;
Οι Morphine Social Club αποτελούν τον πυρήνα της δημιουργίας και των δραστηριοτήτων και των τεσσάρων μας. Οι περισσότεροι ασχολούμαστε και με άλλα projects, τα οποία έχουν, ως επί το πλείστον, διαφορετικό ύφος από αυτό των MSC και στα οποία μπορούμε να υλοποιούμε διαφορετικές πτυχές των μουσικών μας ανησυχιών.
Όλο αυτό, έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια συλλογικότητα, με τους Morphine Social Club να βρίσκονται στο κέντρο αυτής. Απώτερος σκοπός, να υπάρξει μια, τρόπο τινά, μουσική κολεκτίβα, που θα υποστηρίζει, όσο μπορεί, την τοπική σκηνή.
Γράψτε ένα σχόλιο για την τωρινή μετάCOVID κατάσταση και το πώς σας έχει επηρεάσει ως μπάντα, και μοιραστείτε μαζί μας κάποιες «οδηγίες επιβίωσης» που ακολουθείτε.
Η μετάCOVID κατάσταση είναι, δυστυχώς, αρκετά δυσοίωνη, χωρίς να μπορούμε να διακρίνουμε φως στον ορίζοντα. Με πρόσχημα την υγειονομική κρίση και την πανδημία, γινόμαστε, καθημερινά, μάρτυρες καταπάτησης των εργασιακών δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών μας. Ως μπάντα, θα ήταν αδύνατο να μην έχουμε επηρεαστεί από όλο αυτό που βιώνουμε, τόσο ψυχολογικά όσο και πρακτικά. Η μη πραγματοποίηση συναυλιών, για άγνωστο ακόμα χρονικό διάστημα, λειτουργεί ανασταλτικά στη διάθεσή μας να βρεθούμε, να προβάρουμε και να συνθέσουμε. Ωστόσο, παλεύουμε να υπερνικήσουμε αυτό το αντικίνητρο, και στην προσπάθειά μας να «επιβιώσουμε» μουσικά, ψάχνουμε να βρούμε εναλλακτικούς τρόπους έκφρασης και επικοινωνίας του υλικού μας προς τα έξω. Έτσι, προσανατολιζόμαστε στην ιδέα δημιουργίας video clip, την πραγματοποίηση online συναυλιών με άλλες μπάντες της σκηνής, την τακτική παρουσία μας στα social media της μπάντας, ενώ προσπαθούμε και να προβάρουμε, όσο πιο συχνά μπορούμε και μας επιτρέπεται, δεδομένων των συνθηκών. Πλέον, η πολλή δουλειά, στο κομμάτι της σύνθεσης, γίνεται κατ’ οίκον, και αυτό είναι κάτι καινούργιο για μας, γιατί είμαστε μια κατεξοχήν live μπάντα, που τα τραγούδια μας προκύπτουν από τζαμαρίσματα στις πρόβες.
Τι να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;
Περισσότερη μουσική, περισσότερο ηχητικό πειραματισμό και –COVID επιτρέποντος- όσο το δυνατόν περισσότερα και εκκωφαντικότερα lives.
Θέστε και απαντήστε μια ερώτηση που θα θέλατε να σας κάνουν μέχρι τώρα και δεν έχετε ερωτηθεί.
Η ερώτηση στην οποία πάει, σχεδόν, αυτόματα το μυαλό μας είναι «Ποια είναι η πρωτεύουσα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό» και η απάντηση είναι, φυσικά, η Κινσάσα.
Links:
- Δημιουργήθηκε στις