Skip to main content

Local Treasures: Ο Θανάσης Dzingovic στο Strummer Radio / update: ακούστε την συνέντευξη

 Μια μικρή συνέντευξη με τον Θανάση Dzingovic, λίγο πριν φιλοξενηθεί στη δικτυακή μας συχνότητα για μια εφ' όλης της ύλης κουβέντα στην εκπομπή του Θανάση Ταταύλαλη, την Τρίτη 30/4 στις 12:00.

Τον Θανάση Dzingovic τον πρωτογνωρίσαμε μέσα από τους Θεσσαλονικείς Super Stereo ήδη από τα μέσα των 00’s κι έπειτα – λίγο αργότερα – τον συναντήσαμε στους Tuflon αλλά και ως συμμέτοχο των B – Movies του Παύλου Παυλίδη.

Στον τραγουδοποιό Θανάση Dzingovic όμως στρέψαμε αποκλειστικά την προσοχή μας ακούγοντας την πρώτη ολοκληρωμένη προσωπική του δουλειά με τίτλο το όνομά του (Dzingovic, 2021).

Θα τον φιλοξενήσουμε λοιπόν, καλεσμένο στη δικτυακή μας συχνότητα και στην εκπομπή Read Dear του Θανάση Ταταύλαλη, την ερχόμενη Τρίτη, 30 Απριλίου, 12:00 - 14:00.

Μέχρι τότε όμως, έτσι για ζέσταμα, του θέσαμε λοιπόν μια μικρή σειρά προκαταρκτικών ερωτήσεων:

Θανάση, πως και πότε κατάλαβες πως θέλεις να γίνεις μουσικός ;

Μάλλον δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη στιγμή που συμβαίνει αυτό. Γίνεται σταδιακά . Από τα 10 μου, αν θυμάμαι καλά, έφαγα κόλλημα με την μουσική, συγκεκριμένα με τους Beatles κι από τότε άρχισα να φαντάζομαι τον εαυτό μου ως μέλος ενός συγκροτήματος, κάποια χρόνια αργότερα άρχισα να παίζω ως αυτοδίδακτος, μαθαίνοντας από τον θείο μου και από τους φίλους μου. Και αμέσως κάναμε συγκρότημα. Ετσι μέρα τη μέρα και χρόνο το χρόνο ασχολούμουν όλο και περισσότερο. Υπάρχει όμως μια στιγμή που χρειάστηκε να πάρω μια απόφαση η οποία μάλλον έπαιξε σημαντικό ρόλο. Είχα τελειώσει το στρατό και δούλευα εδώ και εκεί, στο ξυλουργείο του πατέρα μου,σε μπαρ, σε φυλλάδια και γενικά ό,τι να ναι .

Παράλληλα έπαιζα και σε κάποιες μουσικές σκηνές κιθάρα και τραγουδούσα, περιστασιακά κάναμε και μερικά λάιβ με διασκευές . Ώσπου έκατσε μια καλή δουλειά που θα μπορούσε να ειναι μόνιμη , σε ένα αρχιτεκτονικό γραφείο,όχι άσχημα! Να συμπληρώσω εδώ ότι ασχέτως με την μουσική ήμουν πολύ καλός στην ζωγραφική, ίσως καλύτερος τοτε, Θα δούλευα λοιπόν σε ένα γραφείο που το είχαν κάποιοι οικογενειακοί φίλοι, θα έκανα ελεύθερα σχέδια και θα μου μάθαιναν γενικά την δουλειά. Το σημαντικότερο ήταν (και ελπίζω να είναι ακόμα ) πολύ καλοι άνθρωποι και με αγαπούσαν πολύ. Προσπάθησα ...40 μέρες περίπου ...όλα ήταν καλά ,αλλά ήρθε μια μέρα που είπα λυπάμαι, δεν μπορώ να το υποστηρίξω, το μυαλό μου είναι αλλού ,πρέπει να βρω ένα τρόπο να παίζω μουσική και να ζω. Από από τοτε μέχρι να συμβεί αυτό πέρασαν πολλά χρόνια. Δεν είναι εύκολο να ζει κανείς από την μουσική αποκλειστικά. Είμαι έτοιμος να κάνω κι άλλες δουλειές εάν χρειαστεί. Αρκεί να έχω βρει ένα τρόπο να διασκεδάζω λίγο ,που σημαίνει να αγαπαω την δουλειά μου ώστε να μην αισθάνομαι ότι δουλεύω ...

 

DZINGO_COVER_WITH_GRAIN_145.jpg

Τι μουσική σου άρεσε τότε και τι μουσική έπαιζες;

Ξεκίνησα να ακούω μουσική με Beatles και γενικά 60s, πολύ κλασσικό rock n roll και σιγά σιγά άρχισε να ανοίγει το πράμα. Rhythm & blues, classic rock, Σιδηρόπουλο, Πουλικάκο και ότι υπηρχε στην ελληνική rock σκηνή. Θα μπορούσα να πω πως η πορεία των ακουσμάτων μου πάει χρονολογικά ,ξεκινάω να ακούω μουσική με 50s και 60s και φτάνω στο σήμερα σταδιακά.

Πως ξεκίνησαν οι Σούπερ Στέρεο και πως οι Tuflon; Και πως προέκυψαν τα ονόματα τους;

Ειναι δύο διαφορετικά πράγματα εξ αρχής.

Οι Στέρεο είναι μια μπάντα που δημιουργήθηκε για να παίξουμε τραγούδια μου και έτσι παραμένει . Το όνομα προέρχεται από μια αγαπημένη μου μπάντα και ένα αγαπημένο τραγούδι από άλλη αγαπημένη μπάντα ..όπου "Σούπερ" από τους Supergrass και "Στέρεο" από το τραγούδι Stereo των Pavement.

Οι Tuflon ξεκινήσαν από τον Γιάννη και τον Γιώργο Αβραμίδη (που δεν έχουν καμία συγγένεια ) και που δεν είναι σήμερα στο σχήμα..Eκτός αυτών οι υπόλοιποι ήταν τα μέλη των Σούπερ Στέρεο ...σαν μια παρέα που έκανε δύο μπάντες ...τα κομμάτια που παίζουμε με τους Tuflon βασίζονται είτε σε θέματα που έφερνε κάποιος από εμάς στην μπάντα ή σε αυτοσχεδιασμούς που κατέληξαν κομμάτια και επί της ουσίας τα έχουμε φτιάξει όλοι μαζί ..το όνομα προέκυψε από ένα φλοτέρ (εξάρτημα καζανακίου) που χάλασε και κάποια κοπέλα που δεν ήξερε πως να το πει είπε "χάλασε το Τουφλον" . Εκείνη την ημέρα ψάχναμε να βρούμε ένα όνομα γιατί πλησίαζε η παρθενική μας εμφάνιση...

Από τι εμπνέεσαι συνήθως; Πως προκύπτει μια σύνθεση και πως οι στίχοι;

Κυρίως από αυτά που μου συμβαίνουν. Τις σκέψεις μου γράφω και τις ντύνω με μουσική η οποία είναι ένα κολλάζ ήχων φτιαγμένο από τις μουσικές που έχω ακούσει και με έχουν συγκινήσει . Πολλές φορές μάλιστα έχω γράψει στίχους ακούγοντας την μουσική από άλλα τραγούδια.

Αληθεύει πως με τους Tuflon παίζετε αυτοσχεδιαστικά ; Ποσο τακτικά βρίσκεστε ώστε να το πετύχετε αυτό; (Δύσκολο το δεύτερο σκέλος , αν δε γουστάρεις μην απαντάς. Απλώς είναι εντυπωσιακό αυτό για εμένα)

Αρχικά παίζαμε πιο αυτοσχεδιαστικά αν και πάντα υπήρχε ένα θέμα γύρω από το οποίο κινούμασταν. Το ζητούμενο πάντως στους Τουφλον νομίζω πως δεν είναι ο αυτοσχεδιασμός, αλλά το κινηματογραφικό της υπόθεσης. Εγώ τουλάχιστον έτσι το βλέπω , σαν να φτιάχνουμε ένα σάουντρακ για μια ανύπαρκτη ταινία . Τακτικά δεν βρισκόμασταν πότε ! Αλλά έχουμε παίξει τόσο πολύ με αυτή η παρέα που δεν χρειάζεται. Μεταξύ μας υπαρχει μια πραγματικά οικογενειακή ατμόσφαιρα ..με τα καλά και τα κακα...με αγάπη και χημεία αλλά και μπινελικια, μια κλασική ελληνική οικογένεια δηλαδή...

Πως και ποτε και γιατί ξεκίνησε το Dzingovic;

Το πρότζεκτ αυτό δεν ξεκίνησε με σκοπό να γίνουν live ούτε να κυκλοφορήσει. Πρώτα νομίζω έφτιαξα το “Όπως φυσάει ο αέρας" και μετά το “Αύριο πάλι" αλλά χωρίς να προορίζονται για κάποιο δίσκο. Αλλά έτσι ξεκινάν όλα, χωρίς σκοπό, από την ανάγκη μιας στιγμής να πεις κάτι που σκέφτηκες. Κάτι που με επηρέασε όμως όσο αφορά την ατμόσφαιρα του πρότζεκτ αυτού είναι η ψηφιοποίηση του κινηματογραφικού αρχείου super8 του πατέρα μου κάποιο διάστημα πριν. Πέρασα έντονα συναισθηματικά την περίοδο που ασχολούμουν με αυτό. Και άρχισα να γράφω κάποια πολύ ήσυχα ορχηστρικά θέματα ως σάουντρακ των εικόνων που έβλεπα. Ύστερα ήρθε η καραντίνα και γενικά μια δύσκολη περίοδος, το γράψιμο κατέληξε να είναι αναγκαία διεξοδος, πάντα έτσι είναι φυσικά αλλά στη φάση εκείνη η ανάγκη βάρεσε κόκκινα .. Μέχρι που μαζεύτηκαν 4 τραγούδια και λέω δεν βγάζω μια κασέτα να φύγουν από μένα; ...κάπου εκεί μιλάω με τον φίλο μου και γραφίστα Βασίλη Mητσιόπουλο και του λέω να ετοιμάσουμε ένα εξώφυλλο. Αυτός εκείνη την περίοδο δουλεύει για την Veego Records, το προτείνει εκεί, προστέθηκαν κι άλλα κομμάτια και τα πράγματα παίρνουν ένα πιο επίσημο δρόμο

Τι καινούριο ετοιμάζεις με τις μπάντες ;

Έχουμε ολοκληρώσει ένα ΕP με τους Σούπερ Στέρεο, έχουμε τελειώσει τα εξώφυλλα ,το master και πολύ σύντομα θα κυκλοφορήσει.

Αυτό σε πρώτη φάση, σε δεύτερη το Dzingovic 2 . Γενικά έχω γράψει πολλά πράγματα τα τελευταία χρόνια και πέραν αυτών έχω και άλλα πρότζεκτ που ετοιμάζω αλλά δεν θα τα πω όλα τώρα

Έχεις σκεφτεί πως θα ήταν καλύτερα τα πράγματα αν ήσουν στην Αθήνα;

Ναι, το έχω σκεφτεί και ίσως να ήταν καλύτερα για κάποια πράγματα όσο αφορά την μουσική, μετά σκέφτηκα πως ακόμα καλύτερα θα ήταν στο Λονδίνο και ακόμη καλύτερα στην Νέα Υόρκη, μετά σκἐφτηκα πως δεν παίζει φράγκο. Μετά σκέφτηκα πως στο Διδυμότειχο θα ήταν πολύ πιο δύσκολα , μετά πως η Θεσσαλονίκη έχει βγάλει πάρα πολλά ωραία πράγματα αναλογικά με το μέγεθος της, μετα κατάλαβα πως ούτε και αυτό έχει σημασία και κατέληξα πως μου λέει περισσότερα το να προσπαθώ να κάνω καλύτερο αυτό που έχω γύρω μου από το να παραπονιέμαι πως γεννήθηκα στο λάθος μέρος .

Παρ' όλα αυτά αν και μεγάλωσα με την σκέψη ότι θα μείνω σε αυτή την πόλη δεν αποκλείω αυτό να αλλάξει κάποια στιγμή. Γενικά δεν αποκλείω τίποτα

Θέλεις να μας πεις κάτι για την συνεργασία σου με τον Παυλιδη ;

Τα χρόνια που ήμουν στους B-Movies είναι συνδεδεμένα με μια απο τις πιο όμορφες και πιο rock’n’roll περιόδους της ζωής μου.

Ταξιδέψαμε πολύ, παίξαμε πολύ, κάναμε δίσκους…Συμμετείχα και στο δημιουργικό κομμάτι ,έγραψα μουσική, γιατί το έβλεπα και σαν δικό μου συγκρότημα (και έτσι ήταν). Έμαθα πως είναι να υπηρετείς το ρόλο ενός κιθαρίστα δίπλα σε ένα άνθρωπο που γράφει τραγούδια όπως ο Παύλος. Να σέβομαι το όραμα του για το δημιούργημα του όπως θέλω και εγώ να σέβονται το δικό μου όταν είμαι εγώ αυτός που φτιάχνει κάτι. Και οι μουσικοί που παίζω μαζί τους στα δικά μου project είναι έτσι .

Έτσι είμαι στα αλήθεια πολύ χαρούμενος που επιστρέφω στην ομάδα αυτή και μάλιστα με άλλη ιδιότητα, ως μπασίστας. Εξάλλου λατρεύω το μπάσο και έχω ηχογραφήσει σε πολλούς δίσκους με την ιδιότητα αυτή .

Από κει και πέρα με τον Παύλο με συνδέει μια φιλία και μια αλληλοεκτίμηση καθώς υπάρχει μια σύμπνοια απόψεων σε ένα ευρύ φάσμα πέραν της μουσικής. Και είναι στα αλήθεια πολύ σημαντικό αυτό για εμένα .

Έχουμε μοιραστεί πολλές δυνατές στιγμές και διαισθάνομαι πως έρχονται ακόμα πιο δυνατές.

H συνέχεια στα ηχεία σας:

 

 

 https://dzingovic.bandcamp.com/album/dzingovic

  • Δημιουργήθηκε στις