Black Country, New Road: Βρετανική πρωτοπορία αντίδοτο στην πολιτική αβεβαιότητα

 Ένα τραγούδι σκάει σα βόμβα στα ηχεία του Zork …Τι είναι αυτό τώρα πάλι; αναρωτιέται και βάζοντάς το ξανά στο repeat γράφει

Το τραγούδι Sunglasses έσκασε σαν βόμβα στα ηχεία…Τι είναι αυτό τώρα πάλι? Μοιάζει με post rock σίγουρα,θυμήθηκα την πρώτη μου επαφή με τους Slint και το Spiderland, ειδικά το σοκ των πρώτων ακροάσεων. Τα φωνητικά του πάλι θυμίζουν post punk εξάρσεις του παρελθόντος. Και μετά μπαίνουν το σαξόφωνο και το βιολί και το τραγούδι παίρνει περισσότερο τζαζ/φολκ διαστάσεις. Η ρυθμολογία μπλέκεται περίτεχνα με τα αρμονικά μέρη και το όλο πρότζεκτ – γιατί περί τέτοιου πρόκειται – μεταμορφώνεται σ’ ένα avant garde συνονθύλευμα. Η δυναμική αγωγή πάει απ’ το πιανίσιμο στο φορτίσιμο και αντιστρόφως, εκεί που δεν το περιμένεις. Είναι ατμοσφαιρικό, θορυβώδες, ειρωνικό, groovy· είναι sexy και θυμωμένο ταυτόχρονα.

Και οι στίχοι τι λένε?

I am so ignorant now, with all that I've learnt…

Leave your sertraline in the cabinet and fuck me like you mean it this time…

I'm modern Scott Walker…

Μα ποιοι είναι τέλος πάντων αυτοί οι πιτσιρικάδες που ξεστομίζουν τέτοιες κουβέντες? Έλα ντε. Το συγκρότημα των Black Country, New Road είναι αρκούντως αινιγματικό για να καταλάβεις τι βρίσκεται πίσω απ’ το μυαλό και τις προθέσεις των 7 νεαρών μελών του. Αινιγματικό όπως το όνομά του. Συμβολίζει ίσως την Αγγλία του Brexit? Πριν ή μετά? Το σίγουρο είναι πως ανήκουν και αυτοί στην ολοένα αυξανόμενη σκηνή των ανεξάρτητων σχημάτων που ξεπετάγονται σαν μανιτάρια από την Γηραιά Αλβιώνα και παίζουν μουσική με πάθος και άγνοια κινδύνου, από όποιο είδος και αν προέρχονται. Οι πολιτικές εξελίξεις ποτέ δεν ήταν ανεξάρτητες απ’ την πρόοδο της μουσικής. Η Μεγάλη Βρετανία βυθίζεται στην μεγαλύτερη πολιτική κρίση της σύγχρονης ιστορίας της και οι μουσικές των παιδιών της δεν θα μπορούσαν παρά να είναι όσο πιο ρηξικέλευθες και αντιδραστικές γίνεται.

Όλα συμβαίνουν πολύ γρήγορα για τους Black Country, New Road. Τα λάιβ τους είναι χαοτικά, οι μάνατζερ έχουν ήδη αρχίσει να τους πλευρίζουν για το πρώτο τους συμβόλαιο και τα φεστιβάλ του καλοκαιριού τους υπολογίζουν ήδη στο δυναμικό τους και απ’ τις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Θα μπορέσουν να διαχειριστούν την αυξανόμενη φήμη τους και την πίεση της μουσικής βιομηχανίας που θα τους ασκηθεί, δεδομένου και του νεαρού της ηλικίας τους? Μα μιλάμε για ένα συγκρότημα που έχει μόλις δύο τραγούδια στο ενεργητικό του, δεν έχουν καν βγάλει ολόκληρο δίσκο ακόμα. Μήπως είναι πολύ νωρίς ακόμα, όχι μόνο να κάνουμε τόσες ερωτήσεις, αλλά έστω να σκεφτόμαστε και τις πιθανές απαντήσεις? Το ασφαλέστερο σε κάθε περίπτωση συμπέρασμα, είναι να κάτσουμε αναπαυτικά μπροστά στα ηχεία μας – ή γιατί όχι, ακόμα καλύτερα να τους ακούσουμε κάπου ζωντανά- και να απολαύσουμε την μουσική τους, γιατί τελικά αυτό είναι το μόνο που μετράει.

Zork

Εκπομπή: "Banabafish" , Τετάρτη 20:00-22:00