Δεν είναι μόνο οι στίχοι για το “Σαμποτάζ” της Λένας Πλάτωνος...

Αυτό με πείραξε. Πέρα από το ότι, θέλοντας και μη, συμμετέχω στην τάση (το τρεντ…) των νεκρολογιών για διάσημους, και παρότι η Μαριανίνα Κριεζή, εδώ και χρόνια, δεν απασχολούσε τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, με δυσαρέστησε η είδηση του θανάτου της.

Δεν είναι μόνο οι στίχοι για το “Σαμποτάζ” της Λένας Πλάτωνος, δεν είναι μόνο το “Τσάι Γιασεμιού” και η “Σερενάτα” της Αρλέτας, το “Πάρε πασά μου την οδοντόβουρτσά μου” της Ελένης Δήμου και του Λάκη Παπαδόπουλου (για τους παλιούς, Λάκης με Τα Ψηλά Ρεβέρ). Καλά, για το “Ένα λεπτό περιπτερά” του Στράτου, δεν υπάρχουν αρκετά λόγια…

Είναι το ότι το όνομά της το συναντούσα παντού. Το συναντούσα σε λόγια αγάπης από έντεχνες, ποπ, φευγάτες και φευγάτους· και κάθε φορά ένιωθα όμορφα, ένιωθα χαρά! Μου έχει καρφωθεί η εξής φράση από αναφορά στον αξέχαστο περιοδικό “Δίφωνο”: “Η Μαριανίνα Κριεζή είναι υπεύθυνη για μερικούς από τους πιο φευγάτους στίχους της ελληνικής δισκογραφίας” (ή κάτι τέτοιο). Την χαρακτήριζε σπινθηροβόλο πνεύμα, οργιαστική φαντασία και μια μοναδική ικανότητα να απομονώνει στιγμές από την καθημερινότητα της κάθε εποχής, και να στήνει μ’αυτές σπιρτόζικα ερωτικά τραγούδια για χωρό ροκ’ν’ρολ ή βαριά νταλκαδιάρικα λαϊκά δράματα για περιπτεράδες που σου φωνάζουν “συντομεύετε” ενώ το τελευταίο σου πλοίο “βουλιάζει στα βαθειά νερά”. Για τα λόγια που έγραψε για το θρυλικό άλμπουμ “Σαμποτάζ”, τι να πει κανείς; Σουρεαλισμός άγριος, φανταστικές εικόνες βγαλμένες από παντού και πουθενά.

Για τους στίχους που έγραψε για τα τραγούδια της σειράς “Εδώ Λιλιπούπολη” επιλέγω να μην πω κάτι ιδιαίτερο, για τον απλό λόγο ότι δεν μεγάλωσα με αυτό το πρόγραμμα, καθαρά λόγω ηλικίας. Το φημισμένο ραδιοφωνικό πρόγραμμα προηγήθηκε της έλευσής μου στον μάταιο τούτο κόσμο. Επομένως δεν κατάφερα ποτέ να αισθανθώ την, απαραίτητη, ταύτιση που μπορεί να αισθάνθηκε ένα μικρό παιδί της εποχής. Πάντως, σε καμία περίπτωση δεν απορρίπτω την αδιαμφισβήτητη καλλιτεχνική αξία.

Δεν επιθυμώ να αναλωθώ σε βιογραφικά στοιχεία. Ήδη έχουν γεμίσει τις σχετικές ιστοσελίδες. Ήθελα μόνο να μοιραστώ μαζί σου τον λόγο για τον οποίο με άγγιξε η απώλεια της Μαριανίνας Κριεζή.

Καλό της ταξίδι!

του Κώστα Μαζιώτη

όπως πρωτοδημοσιεύτηκε στη σελίδα "Τοποτηρητής"