Μια μικρή εισαγωγή στο πιο αδέξιο και κακόηχο συγκρότημα ever.

Μου άνοιξε τα μάτια (και τα αυτιά) μια καλιφορνέζα δικτυακή φίλη πριν περίπου 2 δεκαετίες όταν με έφερε αντιμέτωπο με τον περίεργο κόσμο των The Shaggs, πιθανότατα του πιο (ακουσίως) κακόηχου συγκροτήματος από καταβολής μουσικής. 

Την κοριτσίστικη αυτή «μπάντα» αποτελούσαν οι αδελφές Dorothy “Dot”, Betty, και Helen Wiggin (αργότερα προστέθηκε και η μικρότερη Rachel). Σχηματίστηκαν το 1968 στο New Hampshire “καθ’ οδηγία του πατρός τους”. Ο Austin Wiggin διαβλέποντας στις κόρες του ταλέντο και δυναμική επιτυχίας (!) τους αγόρασε τα απαραίτητα όργανα και πλήρωσε τα απαραίτητα μαθήματα μουσικής. Λίγους μήνες μετά, το 1969, ηχογράφησαν (σε μία μόλις μέρα) και κυκλοφόρησαν το πρώτο και μοναδικό τους lp, με τον τίτλο Philosophy of the World. Σε 1000 μόνο κόπιες. 

Oι περισσότερες κόπιες του Philosophy of the World έμειναν απούλητες και αποθηκευμένες σε ένα υπόγειο όπου καταστράφηκαν δυστυχώς όταν αυτό αργότερα πλημμύρισε. Αυτός ήταν και ο λογος που η τιμή ενός original αντιτύπου του συγκεκριμένου άλμπουμ έφτασε να αγγίξει τα 1000 δολλάρια σε τιμή μεταπώλησης όταν αργότερα το άλμπουμ επανεκτιμήθηκε.

Στο πρωτοδεύτερο άκουσμα της ηχογράφησης ένα χαμόγελο (που ενίοτε μετατρέπεται σε αθώο γέλιο) καρφώνεται για τα καλά στο πρόσωπο σου. Στην τριτοτέταρτη δε ακρόαση ομολογώ πως ο ήχος τους θα γίνει σχεδόν εθιστικός. Η αυθεντική αδεξιότητα και η κακοφωνία των κοριτσιών καταντούν να είναι και το μεγάλο αβαντάζ του δίσκου, πριν μάλιστα οι “αρετές” αυτές (ανα)παραχθούν επιμελημένες ως στυλ. Σοβαρολογώ.

Μέσα σε όλα τα - αστεία ή μη trivia - που υπάρχουν για τις Shaggs, είναι και ένα που με κάνει και γελάω με την καρδιά μου. Αφορά τους μηχανικούς ήχου του στούντιο και την έκπληξή που δοκίμαζαν κατά τη διάρκεια της ηχογράφησής, όταν τα κορίτσια σταματούσαν κάθε τόσο να παίζουν ισχυριζόμενα ότι κάπου «το είχαν πάει λάθος» και έπρεπε να το παίξουν από την αρχή. Απορημένοι τότε οι τεχνικοί, αναρωτιούνταν πως τα κορίτσια αναγνώριζαν αν/που/πότε/τι είχε γίνει λάθος και εφόσον όντως είχε γίνει πως το είχαν αντιληφθεί.

Η μπάντα διαλύθηκε το 1975 μετά το θάνατο του πατέρα των κοριτσιών και λίγο πριν ξαναμπούν στο στούντιο με νέο υλικό. Το Philosophy of the World που χαιρετίζεται σήμερα ως avant-garde, ή proto-punk είναι σίγουρα σημείο αναφοράς και cult classic της outsider music, επανακυκλοφόρησε δε σε βινύλιο στις αρχές του ’80. σε cd το 1999 και ξανά σε αρκετές εκδόσεις την τελευταία πενταετία.

Σε μια συνέντευξη του στο Playboy (1976), ο Frank Zappa κατέταξε το Philosophy of the World τρίτο αγαπημένο του άλμπουμ όλων των εποχών. Ο χαρακτηρισμός δε που τους πρόσαψε - Better Than The Beatles -, έγινε και ο τίτλος της tribute συλλογής στις Shaggs (link) που κυκλοφόρησε το 2001 με πιο γνωστοή συμμετοχή εκείνη των Deerhoof.

Εντέλει, το άλμπουμ είναι απολαυστικό ακόμα κι αν το δεις σαν τη μεγαλύτερη φάρσα στην ιστορία του rock n roll.

Οι μετέπειτα ηχογραφήσεις των Shaggs κυκλοφόρησαν σε κάποια compilations στις αρχές της δεκαετίας του 80 (με την πρώτη εξ αυτών να θεωρείται από κάποιους το δεύτερο άλμπουμ της μπάντας) και ένα ακόμα single (Sweet Maria b/w Missouri Waltz (Missouri State Song)) το 2016 με αφορμή την Record Store day εκείνης της χρονιάς.

Στο άλλοτε official site των The Shaggs  μπορούσες να καταδυθείς στην αλλόκοτη ιστορία του συγκροτήματος με πληροφορίες εκ των έσω αλλά και να καταθέσεις τις ερωτήσεις σου προκειμένου να σου απαντήσει η παραμένουσα δραστήρια μουσικά Dorothy. Όπως για παράδειγμα έκανε η Pea H., μια φαν της μπάντας.

Pea H.: Hi Dot! What's your favorite color, and why?

Dot: Sky Blue has always been my favorite color.

Pea H.: Why?

Dot: Because it's beautiful.

Pea H.:God Bless You, Dot

Oι Shaggs είναι ασύλληπτα κακές, αναντίρρητα σπουδαιότερο και προτιμητέο από το να ήταν μεταξύ πολλών μετρίων, μου είχε πει μια φίλη όταν τη μύησα στη μουσική αυτής της ιδιαίτερης μπάντας. 

 Lem.
εκπομπή: "στον λεμονοστίφτη"
Κάθε Παρασκευή, 10:00-12:00 πμ

υγ. Στην παρακάτω φωτογραφία βλέπουμε τους Γερμανούς garage-pop The Bartlebees να ποζάρουν το 1993 ως The Shaggs στο εξώφυλλο του πρώτου τους δίσκου στον οποίο συμμετέχει σε δύο τραγούδια και ο Dan Treacy των Television Personalities.