Minor Mine, ένα μικρό ορυχείο που παράγει τραγούδια!
Καινούρια μπάντα δεν τους λες, καθώς συμπληρώνουν οσονούπω 15 χρόνια ύπαρξης. Οι αγαπημένοι Minor Mine, μπορεί να μην εντάσσονται -ευτυχώς- στα «καλά κρυμμένα διαμάντια της ελληνικής δισκογραφίας», έχουμε την εντύπωση, όμως, πως δεν έχουν γνωρίσει την αναγνώριση την οποία αξίζουν.
#
Οι αγαπημένοι Minor Mine σχηματίστηκαν το 2007 (ηχογράφησαν το πρώτο τους τραγούδι, το “Are You Sure (That You Are Awake)”, στις αρχές του ’08), μπορεί να μην εντάσσονται -ευτυχώς- στα «καλά κρυμμένα διαμάντια της ελληνικής δισκογραφίας», έχουμε την εντύπωση, όμως, πως δεν έχουν γνωρίσει την αναγνώριση την οποία αξίζουν. Κι αυτό παρότι που λόγω του βιογραφικού των μελών της μπάντας θα τους έλεγες εύκολα και super group.
Τη μουσική και τα τραγούδια των Θεσσαλονικέων Minor Mine θα τα χαρακτηρίζαμε εν γένει σκοτεινά. Και ταυτόχρονα λυρικά. Άγρια folk, τρυφερή post punk, μετεγγραμμένα σε βασανισμένα α λά Bad Seeds αστικά blues· ένας συνδυασμός που πολλοί από εμάς θα λατρεύαμε να απολαύσουμε ζωντανά σε κάποιο μπαρουτοκαπνισμένο καμπαρέ -στην καλύτερη- ή στη σκηνή ενός club.
Και άνετα θα συζητούσαμε μετά το πέρας μιας τέτοιας συναυλίας για τον ήχο των Minor Mine. Έναν ήχο που κατορθώνει να ακούγεται καθαρά δικός τους και να στέκεται πολύ πιο πάνω τόσο από τον χαρακτηρισμό: «ένα πετυχημένο μείγμα των επιρροών και μουσικών αναφορών των μελών της μπάντας» όσο και από τον ήχο των πολλών και αγαπημένων σχημάτων στα οποία είχαν θητεύσει άλλοτε τα μέλη της. Μέχρις ότου, όμως, να συμβεί αυτό, συγκεντρωνόμαστε στις στουντιακές ηχογραφήσεις τους.
Η δισκογραφία των ΜΜ περιλαμβάνει 3 ολοκληρωμένα άλμπουμ, όλα ανεξάρτητες παραγωγές, χρηματοδοτούμενες από τα ίδια τα 5 μέλη της μπάντας καθώς και τους υποστηρικτές του συγκροτήματος. Το 2010 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ "Where They Go", δυο χρόνια αργότερα, το 2012, το "Out Of Heaven" (αμφότερες οι ηχογραφήσεις γίνονται στο Rough Note Studios) κι έπειτα ακολουθεί μια επταετής αποχή.
Minor Mine - Out of Heaven - official music video 2012
Έναν χρόνο περίπου αργότερα, ο Μάιος του 2020 σηματοδοτεί την κυκλοφορία του τρίτου τους άλμπουμ. Του Small Talk With Ghosts Before Sleep, που έφτασε με ορμή… δεύτερου ντεμπούτου, διαφοροποιώντας τον ήχο του συγκροτήματος. Αφήνει λίγο παραπίσω την country-ίζουσα Paisley νεο-ψυχεδέλεια που χαρακτήριζε τα 2 πρώτα άλμπουμ της μπάντας, εντάσσει ισοβαρώς τον ήχο του σαξοφώνου και εστιάζει στις πιο… γοτθικές γειτονιές της doomed folk.
Δυστυχώς, το «Small Talk With Ghosts Before Sleep» -όπως και τόσοι άλλοι δίσκοι του 2020 άλλωστε- είχε την ατυχία να βρει κλειστά τα δισκοπωλεία και ανενεργούς τους συναυλιακούς χώρους στους οποίους οι Μinor Mine θα το προωθούσαν, εξαιτίας της πανδημίας. Έτσι, αρχικά κυκλοφορεί αποκλειστικά για streaming/downloading στο bandcamp της μπάντας. Παρόλα αυτά και σε μια κίνηση γενναιοδωρίας από πλευράς των Minor Mine, το άλμπουμ προσφέρεται από εκεί ολόκληρο με ελεύθερη συνεισφορά για τις πρώτες μέρες. Όταν βέβαια οι συνθήκες το επέτρεψαν, το άλμπουμ κόπηκε ως είχε σχεδιαστεί και σε 150 συλλεκτικά αντίτυπα δίσκων βινυλίου (σσ. Κάτοχος μίας κόπιας έχω τη χαρά να είμαι εγώ).
Από το μικρό αυτό ορυχείο λοιπόν, απ’ το οποίο τα μέλη της μπάντας εξορύσσουν τα προσωπικά τους βιώματα πριν τα μετασχηματίσουν σε τραγούδια, ξεπήδησαν και οι απαντήσεις που τους ζητήσαμε. 
Παιδιά καλημέρα, θα μας πείτε ποιοι αποτελούν τους Minor Mine;
Αυτή τη στιγμή η μπάντα απαρτίζεται από έξι μέλη: K. στα φωνητικά και την ηλεκτρακουστική κιθάρα, George Animal στα τύμπανα, Nick Brave στα πλήκτρα, Johnny K. στο ηλεκτρικό μπάσο, Christos Megas στις ηλεκτρικές κιθάρες, Yotis V. στο σαξόφωνο.
Πώς και γιατί προέκυψε η ανάγκη να σχηματίσετε το συγκρότημα;
Το να παίζεις μουσική με παρέα ξεκινάει με μια παιγνιώδη διάθεση. Να μοιράζεσαι ιδέες, να πειραματίζεσαι, να προσθέτεις, να απορρίπτεις και τελικά να συνθέτεις ένα ηχητικό αποτέλεσμα. Στις συναυλίες το παιχνίδι ανοίγει και για άλλους παίκτες. Εκτίθεσαι, δοκιμάζεσαι και συνδιαλέγεσαι. Και όταν αυτή η προσπάθεια καταλήγει σε δισκογραφική δουλειά, σου μένει η ικανοποίηση ότι άφησες ένα κάποιο αποτύπωμα πίσω σου.
Θα αναγνωρίζατε -κι αν ναι ποιους- κάποιους καλλιτέχνες/μπάντες ως επιρροές; Έχετε όλα τα μέλη παρόμοιες επιρροές και μουσικό background;
Κάθε μέλος έχει τις δικές του αφετηρίες στη μουσική. Λίγο πολύ όμως είμαστε κοντά στις προτιμήσεις μας. Λιώσαμε εκατοντάδες δίσκους από πολλά μουσικά ρεύματα και παρακολουθήσαμε πολλές σκηνές. Από την αμερικάνικη φολκ, τα μπλουζ, το πρώιμο ροκ εν ρολ, το punk, το new wave, την garage, πειραματική αυτοσχεδιαστική μουσική, τζαζ αλλά και κλασική μουσική.
Πώς προέκυψε το πιο πρόσφατο άλμπουμ σας, το “Small Talk With Ghosts Before Sleep”;
Θέλαμε από την αρχή αυτό το άλμπουμ να βγάζει ηλεκτρισμό, να έχει εντάσεις και αιχμές. Κόντρα στο ηχητικό υπόβαθρο, το περιεχόμενο των στίχων εκφράζει αυτό που υποδηλώνεται στον τίτλο και στο εξώφυλλο. Μια συλλογή από σκόρπιες σκέψεις που κάνουμε λίγο πριν τον ύπνο.
Θα θέλατε να μας πείτε τι μεσολάβησε στο χρονικό διάστημα μεταξύ 2012 και 2019 που χάσαμε τα ίχνη σας;
Μετά την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ μας Out of heaven (2012), κάναμε μια σειρά από συναυλίες σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, ενώ παράλληλα δουλεύαμε πάνω σε καινούρια κομμάτια. Προσωπικές υποχρεώσεις και δυσκολίες μας ανάγκασαν να μην βρισκόμαστε όσο συχνά θα θέλαμε, οπότε κάναμε ένα διάλειμμα από τις ζωντανές εμφανίσεις για να αφιερώσουμε τον περιορισμένο κοινό μας χρόνο μόνο σε πρόβες.
Μια «ένοχη» μουσική σας απόλαυση –αν υπάρχει- που θα θέλατε να διασκευάσετε. Αν δεν υπάρχει, ποιο τραγούδι θα θέλατε να διασκευάσετε;
Μια ιδιαίτερα παρεξηγημένη στη χώρα μας μουσική είναι η γκόσπελ. Σε αυτή την παγκόσμια συνθήκη που βιώνουμε θα ταίριαζε μια διασκευή στο «We shall overcome» ένα παλιό γκόσπελ τραγούδι ορόσημο για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη δεκαετία του ’60.
Με ποιον καλλιτέχνη ή παραγωγό (Έλληνα ή μη) θα θέλατε να συνεργαστείτε;
Ανεπιφύλακτα με τον Mick Harvey από τους Bad Seeds και ως παραγωγό και ως μουσικό.
Ποιο είναι το τελευταίο άλμπουμ που αγόρασε το κάθε μέλος/ τι ακούτε αυτό τον καιρό;
Johnny K.: Τελευταία κυρίως ηλεκτρονική/ ηλεκτρακουστική. Τελευταία αγορά το Slow Workers από το ομώνυμο σχήμα των Lawrence English και Liz Harris.
Nick Brave: Πρόσφατος δίσκος που αγοράστηκε Ashkenazy in Concert/ Frederic Chopin
Κ: Ηλεκτρακουστική και μίνιμαλ μουσική. Η πιο πρόσφατη αγορά είναι η κασέτα Blue Line Sequence του Δήμου Βρύζα μέσω Bandcamp.
K: Τον τελευταίο χρόνο ξεχωρίζω από τη χώρα μας τις δουλειές που κυκλοφορούν από τη δισκογραφική Submersion Records της Θεσσαλονίκης. Επίσης μου αρέσουν οι Crack Cloud από τον Καναδά.
Johnny K.: Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις DIY κυκλοφορίες του David Colohan/ Raising Holy Sparks από την Ιρλανδία. Πιο πρόσφατη ευχάριστη έκπληξη ήταν το Contact.Contrast του VWettex από Θεσσαλονίκη.
Δεδομένου ότι και οι 3 κυκλοφορίες σας ήταν αυτοχρηματοδοτούμενες, ποια η γνώμη σας για τις δισκογραφικές εταιρίες;
Μας ενθουσιάζει η λογική do it yourself. Παρόλα αυτά, θα δεχόμασταν να συνεργαστούμε με κάποια ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία που ανταποκρίνεται στα αισθητικά και κοινωνικοπολιτικά μας κριτήρια. Και υπάρχουν αρκετά εγχειρήματα τόσο στη χώρα μας, όσο και στο εξωτερικό που σε πείσμα των καιρών κυκλοφορούν εξαιρετικές δουλειές με μεράκι αλλά και σεβασμό στους μουσικούς και στους ακροατές.
Το φορμάτ της μουσικής (βινύλιο, cd, mp3) παίζει κάποιον ιδιαίτερο ρόλο στις κυκλοφορίες σας;
Σε ηλεκτρονική μορφή είναι διαθέσιμα και τα τρία άλμπουμ μας σε όλες τις γνωστές πλατφόρμες, προκειμένου να υπάρχει πρόσβαση στη μουσική μας από ευρύτερο κόσμο. Ωστόσο, μας ενδιαφέρει ως μουσικούς, αλλά και ως ακροατές να απολαμβάνουμε μια πιο ολοκληρωμένη εμπειρία με την αγορά ενός δίσκου που να ικανοποιεί τις περισσότερες αισθήσεις μας. Για αυτό επιλέγουμε να κυκλοφορούμε τα άλμπουμ σε βινύλιο και cd, παρόλο που αυτό επιβαρύνει σημαντικά τα έξοδά μας. Ανήκουμε σε μια γενιά που μεγάλωσε με δίσκους και κασέτες και σύχναζε το Σάββατο πρωί στα δισκοπωλεία.
Ασχολείστε με κάποια άλλα projects πέρα από τους Minor Mine;
Όλοι μας έχουμε βρεθεί σε παλιότερα σχήματα της πόλης όπως Boom State, Huana’s Vision, Earth’s Impossible Day, No Sin, Τhe Hydes, Holympus Grail, Coal Heart, Harry Electron & Sons. Σήμερα ο Johnny K παίζει μπάσο στο νέο σχήμα του Χρήστου Γούσιου The Republic of the Fizzles και παράλληλα δουλεύει ένα προσωπικό πρότζεκτ. Ο Κ. παίζει επίσης στο ντουέτο Next and Patient.
Αν και γνωρίζουμε πως έχετε υπάρξει support act σε πολλά γνωστά κι αγαπημένα συγκροτήματα, υπάρχει κάποια μεγάλη μπάντα ή καλλιτέχνης όπου θα θέλατε να είστε support;
Είχαμε την ευκαιρία να μοιραστούμε τη σκηνή με πολλές μπάντες που θαυμάζουμε και να ζήσουμε όμορφες εμπειρίες. Σίγουρα θα θέλαμε να παίξουμε ξανά σε μεγάλη σκηνή και με άλλα αγαπημένα ονόματα. Αυτό όμως που είναι το ανεκπλήρωτο όνειρό μας είναι να κάνουμε μια περιοδεία στο εξωτερικό.
Θα θέλαμε να βρεθούμε σε ένα μεγάλο φεστιβάλ μαζί με μπάντες από την ανεξάρτητη σκηνή της πόλης που δεν είχαν την ευκαιρία μέσα στην καραντίνα να παρουσιάσουν τα πολύ καλά άλμπουμ που κυκλοφόρησαν.
Πείτε μας μια αστεία ή/και παράξενη ιστορία που σας έχει συμβεί σε περιοδεία ή ζωντανή σας εμφάνιση.
Όταν παίξαμε στο Dogzstar στην Κωνσταντινούπολη κανονίστηκε να παίξουμε μετά από μια τοπική μπάντα. Μόλις τέλειωσαν οι πρώτοι και ενώ ο χώρος της συναυλίας ήταν γεμάτος κόσμο, άρχισε στον επάνω όροφο του μαγαζιού το ντίσκο πάρτυ του Σαββατόβραδου. Το κοινό ως δια μαγείας εξαφανίστηκε για το πάρτυ, όσο οι προηγούμενοι μάζευαν ακόμη τα καλώδια. Έτσι μετά από ένα ταξίδι σε μια ξένη χώρα, βρεθήκαμε να παίζουμε σχεδόν μόνοι μας μπροστά σε ελάχιστους φίλους.
οι Minor Mine επί σκηνής εν έτει 2019
Ειλικρινά, δεν έτυχε ποτέ να το συζητήσουμε αυτό. Αλλά το τραγούδι που δεν λείπει πότε από τα live μας είναι το I go by myself, από τον πρώτο δίσκο μας.
Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο, αλλά όταν ετοιμάζουμε το σετ για μια συναυλία συνήθως αποκλείουμε τα παλιότερα. Μάλλον το ίδιο όμως συμβαίνει με όλες τις μπάντες.
Πώς βλέπετε τον ρόλο του καλλιτέχνη στην κοινωνία; Τα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα σας επηρεάζουν;
Όπως όλοι, έτσι και εμείς δεν ζούμε σε κάποιο απομονωμένο οικοσύστημα όπου μπορούμε να μείνουμε ανεπηρέαστοι. Τα ερεθίσματα που προσλαμβάνουμε από γύρω μας αντανακλώνται με κάθε τρόπο στη δουλειά και στην καθημερινότητά μας. Θέλουμε ο κάθε άνθρωπος (είτε ονομάζεται καλλιτέχνης είτε όχι) να έχει τη δυνατότητα να αυτοκαθορίζεται, να επικοινωνεί την κριτική του, να ευαισθητοποιεί, και να δημιουργεί συγκινήσεις με το έργο του.
Θα μας κάνατε ένα σχόλιο για την τωρινή, μεταCOVID κατάσταση και το πώς σας έχει επηρεάσει ως μπάντα; Θα μοιραζόσασταν μαζί μας κάποιες «οδηγίες επιβίωσης» που ακολουθείτε;
Είναι φανερό ότι ο άνθρωπος, ακόμη και μετά από αυτήν την παγκόσμια υγειονομική κρίση, έπειτα από τόσες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, αρνείται να αλλάξει τις αυτοκαταστροφικές του συνήθειες και να παραδεχτεί τους πραγματικούς λόγους που τη δημιούργησαν. Συνεχίζει να παράγει και να καταναλώνει σαν να μην υπάρχει αύριο, εθελοτυφλεί σε σχέσεις εξουσίας και εκμετάλλευσης, παραιτημένος στη φιλαρέσκεια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και στην ανία της ψηφιακής τηλεοπτικής κουλτούρας.
Σαν μπάντα τώρα, το βιώσαμε σαν ένα διάλειμμα σιωπής. Η πανδημία μας στέρησε, όπως και σε όλο τον κόσμο τη δυνατότητα να συναντιόμαστε. Δύσκολα κάνεις πρόβες από απόσταση. Τουλάχιστον για εμάς δεν μπορεί να δουλέψει έτσι. Είναι απαραίτητο να υπάρχει feedback στο στούντιο. Το ίδιο ισχύει και για τις συναυλίες. Μέσα σε όλο αυτό, καταφέραμε να κυκλοφορήσουμε τον δίσκο μας τον προηγούμενο Μάιο και να δώσουμε μια συναυλία το καλοκαίρι σε υπαίθριο χώρο, μόνο για καθήμενους και σε αποστάσεις. Αν και ομολογουμένως αυτό μας δημιούργησε μια σχετική αμηχανία, ήταν μια μικρή ανάσα σε αυτό το χρονικό διάστημα.
Τί να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;
Μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες θέλουμε να ξαναβρεθούμε μεταξύ μας πρώτα από όλα, να ξαναβρούμε τον βηματισμό μας και να εμφανιστούμε σε όσο το δυνατόν περισσότερες πόλεις. Σε δεύτερο χρόνο θα ηχογραφήσουμε νέο υλικό.
Τι συμβουλή θα δίνατε, αν μπορούσατε, στους νεαρούς εαυτούς σας;
Να είμαστε περισσότερο εξωστρεφείς, με συχνότερες ζωντανές εμφανίσεις σε περισσότερες πόλεις και “Do not overthink”.
Θα θέλατε να θέσετε μια ερώτηση που θα θέλατε να σας κάνουν μέχρι τώρα και δεν έχετε ερωτηθεί;
"Αν οι Minor Mine ήταν εκπομπή στο ραδιόφωνο τι εκπομπή θα ήταν;"
Θα ήταν μια αποκλειστικά ζωντανή μεταμεσονύκτια εκπομπή. Θα μετατρέπαμε το ραδιοφωνικό στούντιο σε χώρο μουσικού αυτοσχεδιασμού. Θα συμμετείχαν και μουσικοί από άλλες μπάντες. Θα κάναμε ηχητικά κολάζ, θα είχαμε αφηγήσεις. Άλλοτε θα καλούσαμε για κουβέντα πρόσωπα από τον χώρο των τεχνών και της επιστήμης. Σε κάθε εκπομπή θα ενθαρρύναμε τους ακροατές να επικοινωνούν ζωντανά για σχόλια και συζήτηση. Δεν μπορούμε να εγγυηθούμε για την ακροαματικότητα, αλλά είμαστε ανοικτοί σε προτάσεις.
Παιδιά, σας ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σας! Και φυσικά για τα cd που προσφέρατε στον σταθμό μας. Επιφυλάσσομαι για μία κανονική συνέντευξη όταν με το καλό το επιτρέψουν οι συνθήκες.
Εμείς ευχαριστούμε. Θα το κανονίσουμε όταν κατέβουμε για live στην Αθήνα.
Οι σύνδεσμοι των Minor Mine:
Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Lem.
"στον λεμονοστίφτη"
Κάθε Παρασκευή, 10:00-12:00 πμ
- Δημιουργήθηκε στις